İMZA GÜNÜ

02 Haziran 2012 ne güzel bir gündü öyle... Uzun bir söyleşi oldu. Konuştuk, dilimin döndüğünce anlattım. İnsanları gözledim! İnanılmaz, o arada bile gözlem yaptım. Bir iki ışık aradım. Buldum mu? Söylemem. Ama şunu bir kere daha anladım; her anım, her bir insanla göz göze gelişim bir şeyler katıyor bana. Tamam, biraz ürkütücü... Ama insan zihni öyle bir cevher ki işledikçe zenginleşiyor. Bunca sözden sonra ne çıkıyor ortaya? Çalışmak gerekli. Kendi sesimizi bulmak için çalışmak!